بیخوابیات.

پاییزه غریبیه, سرده, بی معرفته 

هوا که سرد میشه,قلب ادمم یخ میکنه, سرد میشه  ولی نمیشکنه

خسته که میشه میخواد کوچ کنه بره یجای گرم  ,یجای رنگی,یجای اروم.

کوج کن دلم, تو برو, تو برو یجایی گرم, من میمونم, نمیتونم بیام, من مال همینجا, مال همین شرایطم, مال همین سرمام. تو بر شاد که شدی بیا. 

ولی خوشحال, میشم, شاد میشم, میشکفم با همین یه خوشحالیه کوچیکش, شاید ضعف باشه که شادیتو ببینه ولی اون دشمنه که از ضعف عاتو میگیره

ولی 

تو 

دوستی,

خوبی 

و من 

عمریه که تو خاک ایپون شدمتم 

وحشی بودن تو دنیای وحشی 

میگفت درست نیست, طرز تفکر اشتباهیه

برام متاسف بود برای این ایدولوژی 

سیستمم اینجوری شده دیگه,

دنیا بیرحمه, میخورنت

نه, عوضی, نههه 

گاهی پرانتز هم باید باز بکنی 

گاهی هم سرتو بنداز پایین بغض کن 

گاهی مغرور 

ولی این وسط جای افسوس خوردن نیس...

ان روز امد 

یک روز میاد که میروی 

ان روز میروی

ان روز رفتی 

ان رفت 

او امد 

ان رفت 

ان می اید 

او 

ان 

من

                                از درون من نجست اسرار من 

بعد از یه عمری به خود میاییم میبینیم سری نیست اندر احوالت خلقت این بنده بی اختیار. و چه بی رحم است زمان و زمان  و زمان.

و زمان میگذرد, اختیار را بی اختیار میکنیم, بی اختیار را اخته و بی یار می مانیمو بی  یار, که یاری کنیم بی اختیار یاری را یار باشدمانو خود  هیچ نمیدانیم,که یار باشدمان.